به گزارش سلام لردگان ، باشگاه خبرنگاران به نقل از گلوبال ريسرچ، جمعه شب گذشته، باراک اوباما، رئيس جمهور آمريكا از بنيامين نتانياهو، نخست وزير رژيم اسرائيل خواست تا در مذاكرات هسته اي ژنو موش‌دواني نكند! پس از آن نتانياهو نيز پي در پي با ديويد کامرون، نخست وزير بريتانيا، ولاديمير پوتين، رئيس جمهور روسيه، آنگلا مرکل صدراعظم آلمان و رئيس جمهور فرانسه، اولاند تلفني گفتگو كرد و از آنها خواست تا مذاكرات ژنو را بدون نتيجه متوقف نمايند.
اولاند تنها کسي بود که از خواسته نتانياهو تبعيت كرد!
متعاقبا، صبح روز يکشنبه. طبق برنامه اي از پيش تعيين شده، وندي شرمن، فرد اول مذاکره کنندگان ايالات متحده در پرونده هسته اي ايران(در دور قبلي)، يک مهره كاملا اسرائيلي، از ژنو مستقيم به اسرائيل پرواز كرد تا به رهبر واقعي خود - نتانياهو - "اطمينان" دهد كه هيچ گونه توافقي صورت نخواهد پذيرفت.
بي شك نتانياهو و حزب ليكود نفوذ قابل توجهي در كنگره آمريكا دارند. در بحبوحه گفتگوهاي ژنو،نتانياهو و تيم وي توانستند شرايط تحريم‌هاي بيشتر را در كنگره امريكا،آنهم در آستانه مذاكرات دور جديد، فراهم نمايند.
در مذاكرات قبلي،فرانسه - تنها اهرم فشار عربستان و اسرائيل – بود كه تحت تاثير لابي هاي سياسي رژيم اسرائيل در فرانسه و ثروت نفتي پادشاهان عرب خليج فارس در مذاكرات اخلال ايجاد كرد.
مير حبيب عضو پارلمان فرانسه - دارنده گذرنامه اسرائيلي، سخنگوي سابق حزب ليکود در فرانسه، و دوست نزديک بنيامين نتانياهو-به لوران فابيوس وزير امور خارجه فرانسه گفت : در صورتي كه معامله هسته اي با ايران مسجل گردد، اسرائيل به تاسيسات هسته اي ايران حمله خواهد كرد.
بهتر است تاثير پذيري مقامات فرانسوي را به آيپك فرانسوي ربط داد! مير حبيب معاون رئيس شوراي CRIF مي باشد همان "شوراي نماينده موسسات يهودي در فرانسه" كه در فرانسه همان كار آيپك را انجام مي‌دهد.
تهيه متن‌هاي سخنراني رئيس جمهور فرانسه نيز يكي از اعضاي CRIF بر عهده دارد.
لوران فابيوس موضوع "نگراني‌هاي امنيتي اسرائيل" را بهانه‌اي براي اخلال در مذاكرات هفته گذشته، قرار داد.
حتي قبل از آنكه هواپيماي کري در ژنو فرود آيد، فابيوس در گفتگو با يک ايستگاه راديويي فرانسوي عدم تمايل فرانسه به توافق در اين بازي "احمق‌ها" را اعلام داشته بود!
امريکايي ها، اتحاديه اروپا و ايران ماه ها براي اين جلسه كار كرده بودند ولي فابيوس بر اساس منافع صهيونيستي خود در اواخر مذاكرات،به پشتيباني از عربستان و رژيم اسرائيل-در مرحله پاياني كارشكني كرد.
اولاند جزء كساني بود كه از بمباران دمشق حرف مي زد و اوباما از "حمله محدود" به دمشق! در مسئله سوريه و لبنان نيز، پاريس رفتار نواستعماري خود را در كنار اسرائيل و آل سعود از خود نشان داد.
اما چرا، يک بار ديگر، خود را در پاي ميز مذاكرات حامي رژيم اسرائيل و آل سعود نشان داد؟ پاريس بخاطر تحريم خودروسازي پژو در مشاركت با ايران ضرر مالي سنگيني را تحميل شده بود.از طرفي اوضاع اقتصادي و اشتغال فرانسه در اين دوره زماني شرايط خوبي را تجربه نمي‌‌کرد.
اما فتنه‌انگيزي شاهزاده بندر بن سلطان، رئيس اطلاعات عربستان سعودي معروف به بندر بوش، را نبايد ناديده گرفت. جايزه اي كه عربستان براي فرانسه در نظر گرفته بود: قراردادهاي نظامي بزرگ -خريد هواپيما، کشتي هاي جنگي، موشک - و ساخت نيروگاه هاي هسته اي در عربستان سعودي بود، يک معامله شبيه به آنچه با امارات متحده عربي در سال گذشته براي ساخت نيروگاه به امضا رسيده بود.
ايران حق ندارد نيروگاه هاي هسته اي داشته باشد، اما فرانسه آن ها را براي مشتريان وهابي خود مي سازد.
فرانسه بيشتر به ثروت عربستان سعودي و امتيازات بزرگ وهابي ها و اصولا جهان عرب حاشيه خليج فارس چشم دوخته است.
اولاند در حال حاضر منفورترين رئيس جمهور تاريخ فرانسه محسوب مي‌شود.
فرانسه اميدوار بود با ميلياردها يورو و دلار عربستاني ها كه در قراردادها و سرمايه گذاري هاي آتي رقم خواهد خورد،بخشي از مشكلات مالي خود را جبران نمايند.
اين رفتارهاي دوگانه موجب شد كه ظريف وزير امور خارجه ايران از اعضاي P5 +1 (ايالات متحده آمريکا، بريتانيا، فرانسه، روسيه و چين به علاوه آلمان) بخواهد قبل از مذاكره با ايران با يكديگر مذاكره و توافق داشته باشند.
به احتمال زياد، يک معامله کامل در چند ماه اتفاق خواهد افتاد. دولت اوباما معامله با ايران را مي‌خواهد اما فرانسه، با رفتاري كه نشان داده، تمايل چنداني به آن ندارد.
بدتر اينكه پاريس "کور" و "احمقانه" رفتار مي‌كند -بر خلاف ديگر اعضاي 5+1 فرانسه نجات خود را در دستان (ثروت) وهابي‌ها مي‌بيند!
اين نوع چرخش سياسي و چشم دوختن پاريس به وهابي‌ها ،ممكن است سالها به طول انجامد. اما واشنگتن به دنبال معامله با ايران است. چرا كه شرکت هاي (در آستانه ورشكستگي) آمريکايي آن را مي خواهند. بازار كساد ( بر اثر حريم) انرژي غرب آن را مي خواهد.
چرا كه ايران و بازار آن براي آمريكايي ها، مسيري براي ورود به بازارهاي انرژي منطقه و جهان خواهد بود.
در اين بين، محور ترس و نفرت اسرائيل، آل سعود و فرانسه ممکن است سود باد آورده‌اي نصيب شان گردد- اما نه براي مدت طولاني! زمان، زمان مذاكره با "محور ايران" است.
انتهاي پيام/